Franz Kafka, Γράμματα στη Μίλενα

“Και κάθε λέξη του Κάφκα, στα γράμματά του όπως και αλλού, είναι όμοια ακριβής, εμφαντική, τέλεια, γεμάτη νόημα.”
Willy Haas

Αποσπάσματα από τα υπέροχα γράμματα του Kafka στη Milena Jesenská.

“Κι όμως, θα ‘ναι ψέμα να πω πως μου λείπετε, είναι η πιο τέλεια, η πιο αλγεινή μαγεία, είσαστε εδώ όσο κι εγώ, και περισσότερο. Όπου είμαι είσαστε όσο κι εγώ, και περισσότερο.”

“Σήμερα είδα ένα χάρτη της Βιένης και για μια στιγμή μου φάνηκε ακατανόητο που ‘χτισαν μια τόσο μεγάλη πολιτεία, ενώ εσύ δε χρειάζεσαι παρά μόνο ένα δωμάτιο.”

“Και παρ’όλα αυτά σκέφτομαι καμιά φορά: αν μπορεί να πεθάνει κανείς από ευτυχία, αυτό πρέπει να συμβεί σε μένα. Και αν ένας άνθρωπος προορισμένος να πεθάνει, μπορεί να μείνει στη ζωή από ευτυχία, τότε θα μείνω στη ζωή.”

“Χτες βρήκα τον τάφο. Αν τον γυρέψεις δειλά είναι σχεδόν αδύνατο να τον βρεις. Δεν ήξερα πως ήταν ο τάφος της οικογένειας της μητέρας σου ούτε και μπορεί κανείς να διαβάσει τις επιγραφές -ο χρυσός έχει σχεδόν τελείως φύγει- εκτός κι αν σκύψει προσεκτικά. Έμεινα ώρα πολλή εκεί, ο τάφος είναι ωραίος, άφθαρτος μες την πέτρα του, χωρίς καθόλου λουλούδια, ποτέ δεν κατάλαβα τι σημαίνουν όλ’αυτά τα λουλούδια πάνω στους τάφους. Απίθωσα λίγα ποικιλόμορφα γαρίφαλα άκρη άκρη στο χείλος. Ένιωθα καλύτερα στο νεκροταφείο παρά στην πόλη, κι αυτή η αίσθηση διάρκεσε, στην πόλη περπάτησα ώρα πολλή, όπως περπατάει κανείς σ’ένα νεκροταφείο.”

“Ούτε είναι ακριβώς αγάπη άμα λέω πως μου είσαι ακριβαγάπητη. Αγάπη είναι ότι είσαι το μαχαίρι που στρίβω μέσα μου.”